جاوا از درسهایی بود که در دانشگاه ما یعنی خواجه نصیرالدین طوسی، ترم دوم تدریس میشد. استاد نسبتا سختگیر ولی به اندازهی خوب روی درس مسلط بود و مفاهیم رو اصولی و شفاف به ما آموزش میداد. از اونجا با زبان جاوا آشنا شدم و بهش علاقهمند شدم.
اون موقع تازه میخواستم وارد دنیای کار بشم و اطلاعات دقیقی از زبانها و فریمورکهای دیگ برای برنامه نویسی موبایل نداشتم و وقتی هم که فهمیدم از زبان جاوا برای نوشتن برنامه اندوریدی استفاده میکنن، خیلی بیشتر جذب شدم تا اندروید رو هم یاد بگیرم و بالاخره این کارو هم کردم.
مدتی بعد از این که برنامه نویسی اندرویدی رو یاد گرفته بودم، زبان kotlin معرفی شد و محبوبیت زیادی پیدا کرد، دورهی فشرده آموزش کاتلین رو دیدم و حس کردم هیچ چیزی بهم اضافه نکرد! بیشتر انگار قواعد کد زنیش با جاوا فرق داشت و برای منی که جاوا رو خوورده بودم، یاد گرفتن کاتلین و جایگزین کردنش با جاوا سودی برام نداشت.
چند سال بعد که reactjs رو یاد گرفتم، react native هم به عنوان زبانی چند پلتفرم به گوشم خورد.
گذشته بر این React native رقیب دیگهای تو این زمینه داشت به اسم flutter که چند سالی هست منتشر شده و داره به سرعت هم آپدیت میشه. با وجود این که به نظر یاد گرفتن react native برام آسون تر از زبون جدید Dart(زبانی که فلاتر با آن نوشته) بود، ولی در نهایت فلاتر رو برای یادگیری انتخاب کردم، شاید مهمترین دلیلش این بود که غول بزرگ تکنولوژی یعنی گوگل اون رو توسعه داده بود و همین به تنهایی حس اطمینان قویای بهم میداد.
پرس و جو کردم و از طریق یکی از دوستان، دوره آموزش فلاتر دکتر Angela Yu رو توی سایت Udemy دیدم، دوره رو خریدم و فلاتر رو از اون یاد گرفتم( هنوز یکمش مونده البته)
دورهی خیلی خوبی هستش، آموزش خیلی خفن و کاملی داره، تو این دوره با طراحی متریال گوگل حتی بیشتر هم آشنا شدم، المانهای خیلی شیک، سرعت خیلی خوب و از همه مهمتر که توجه من رو به خودش کرد، داکیومنت دقیق و کامل فلاتر بود که همیشه باهام بوده تا الان و هیچجا لنگم نذاشته.
واقعا داکیومنت کامل داشتن توی توسعه هر زبان یا فریمورک برنامه نویسی خیلی مهمه